De zeevenkel Crithmum maritimum is een vaste plant, die behoort tot de Schermbloemenfamilie (Umbelliferae of Apiaceae). Zeevenkel komt van nature voor langs de Zwarte Zee, de Middellandse Zee, de Canarische eilanden en langs de Europese kust van de Atlantische oceaan. Zoals de naam zegt komt de zeevenkel voor langs de kust op zandige vloedmerken en zeedijken.

Zeevenkel staat in Nederland en in België op de Rode lijst van planten als zeer zeldzaam maar stabiel of iets toegenomen.

De plant wordt ook in rotstuinen gebruikt.

De plant wordt 20 tot 50 cm hoog en de stengel is aan de voet verhout. Ook de wortels zijn houtig. De wortelbladeren zijn dubbel geveerd. De blaadjes van de eerste orde zijn gesteeld en die van de tweede orde vlezig, aan de voet versmald en met gave bladrand. De tot 7 cm lange bladeren zijn aromatisch.

Zeevenkel bloeit van juli tot oktober met samengestelde schermen, die bestaan uit 8 tot 36 stralen met 5 tot 10 omwindselbladen en -blaadjes. De bloempjes zijn geelgroen of wit van kleur.

De 5 tot 6 mm lange, olijfgroene tot paarse vrucht is een tweedelige splitvrucht en heeft weinig uitstekende ribben. De deelvruchtjes zijn sponsachtig, op doorsnede breed-driehoekig en bevatten 1 zaadje. De vruchten worden door het water verspreid.

Zeevenkel is te vermeerderen via zaad, of tijdens de winter door scheuren van bestaande planten. Plant op 50 X 50 cm afstand

De plant bevat veel ijzer en vitamine C, alsook een weinig jodium.

Zeevenkel heeft een zilte asperge-achtige smaak. Het is in de lente verkrijgbaar. Van de zeevenkel wordt enkel het blad gebruikt. Je gebruikt de jonge bladeren, vers en rauw; eventueel gemarineerd in azijn, citroen, olijfolie en zout.

De jonge bloemknoppen, bloemen en zaadpeulen zijn eetbaar en stengels en bladeren kunnen gekookt worden als asperges.

Gemarineerde zeevenkel smaakt heerlijk in rijstgerechten.

Vroeger werden de peulen van de zeevenkel in azijn ingelegd. Zeevenkel is te gebruiken in salades of visgerechten.

Leuk om weten

Geschiedenis

In de vijftiende en zestiende eeuw liepen de vrouwen met manden op het hoofd langs de rotsachtige kusten van de Middellandse zee om zeevenkel te gaan plukken.

De bladeren werden ingelegd om langer te bewaren. De zeelui van die tijd namen het kruid mee in hun plunjezak vanwege het hoge vitamine C gehalte. Het was het een uitstekend middel tegen scheurbuik.

In 1837 werd zeevenkel vermeld in een Frans artsenblad. Men kon het toen aantreffen in "gezondheidswinkels" onder de vorm van een poeder.

In andere talen

• FRANÇAIS: Fenouil de mer, Criste marine
• DEUTCH: Meerfenchel
• ENGLISH: Rock samphire
• ITALIANO: Finocchio marino
• PORTUGUÊS: Crithmum maritimum
• ESPAÑOL: Hinojo marino
• DANSK: Samphire
• POLSKI: Samphire
• NORSK: Sanktpeterskjerm
• SVENSKA: Strandsilja

Leuk om weten

Taxonomische indeling

Zeevenkel
volgroeide plant
Taxonomische indeling
Rijk	Plantae (Planten)
Stam	Embryophyta (Landplanten)
Klasse	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade	Angiospermae (Bedektzadigen)
Clade	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade	Campanuliden
Orde	Apiales
Familie	Apiaceae (Schermbloemenfamilie)
Geslacht	Crithmum
Crithmum maritimum