Veldzuring Rumex acetosa ook gekend onder de naam zurkel of kortweg zuring, is een overblijvende plant uit de duizendknoopfamilie (Polygonaceae). De plant kan meer dan 0,5 m hoog worden. Op zonnige plaatsen kunnen veel delen van de plant rood kleuren. Zuring komt in matig voedselrijke en matig vochtige graslanden voor, die door de plant rood kunnen kleuren. Soms zie je veldzuring op meer open gedeelten in bossen, maar is dan is hij meer bleekgroen van kleur.

De bladeren zijn langwerpig en hebben voetslippen die in tweeën gespleten zijn. De bladeren van het bladrozet zijn gesteeld, maar langs de stengel zijn ze ongesteeld en zijn de voetslippen stengel omvattend. Ze zijn gerekt-pijlvormig en netnervig en gaafrandig.
Zuring, is een winterharde vaste plant. Het jonge blad heeft een zurige smaak en bevat veel vitamine C.

Veldzuring groeit op alle gronden, maar kent een kleinere bladproductie en schiet eerder door op armoedige - droge gronden. Goed verteerde stalmest of compost volstaat in het voorjaar als bemesting. Halfweg de zomer bemesten we een keertje bij.

De onderlinge kwaliteitsverschillen tussen de rassen zijn gering en zijn te situeren in factoren als breedbladige, productiviteit of de (licht) groene kleur.

Zaai tussen maart en augustus op rijen van 30 cm en dun na opkomst uit op 15 à 20 cm in de rij.
Ongeveer twee maanden na het zaaien, als de plant een zestal bladeren heeft, kan je reeds beginnen met oogsten. Pluk de grootste bladeren weg. Laat de rest gewoon doorgroeien. Je kan ook net als bij spinazie de bladeren een paar centimeter boven het groeipunt afsnijden.

Veldzuring kan 3 tot 5 jaar op dezelfde plaats blijven staan. Daarna is het beter om ze vroeg in het voorjaar uit de grond te halen, te scheuren en de beste delen op een andere plaats opnieuw uitplanten.
Zurkel kan ook in bakken of potten worden geteeld, die gevuld zijn met goede potgrond vermengd met compost.

Zuring of zuring wordt in de keuken gebruikt in de sla, het geeft een zurige smaak. Voeg hem ook eens toe aan sauzen of soep.

Zurkel wordt ook dikwijls klaargemaakt als groente in vergelijking met spinazie, dan moet u hem wel eerst blancheren. Maar u kunt zurkel ook toevoegen aan groentengerechten, zoals spinazie of snijbiet enz. Ook bij lamsgebraad kunt u zurkel gebruiken.

De stengel van zuring wordt soms door mensen gebruikt om op te kauwen. Het sap is zurig, fris, lekker en dorstlessend.
Ook in "Paling in het groen" wordt zuring verwerkt.

Zuring bevat veel ascorbinezuur, of anders gezegd : vitamine C en ook veel ijzer. Zurkel werkt bloedzuiverend, waterafdrijvend en laxerend.

Veldzuring helpt ook om het immuunsysteem te verbeteren. Het versterkt eveneens de bloedvaten en kleine haarvaten, en is dus een probaat middel tegen bloedend tandvlees

Zuring bevat ook oxaalzuur, wat maakt dat overdadig gebruik onverstandig is. Oxaalzuur onttrekt namelijk calcium aan de botten, en dat veroorzaakt dan osteoporose. Oxaalzuur kan ook leiden tot de vorming van nier- en blaasstenen, maar dan moet je er wel erg veel van eten. Zwangere vrouwen doen er ook beter aan om geen of uiterst weinig zuring te eten, aangezien oxaalzuur een prikkelende werking heeft op de baarmoeder.

Veldzuring eet je beter niet elke dag, en al zeker niet meer dan 40 gram per dag.

Vroeger werd in Nederland melk met krenten en zuring gekookt totdat het een papje werd. Dit papje zou de darmen spoelen.

Leuk om weten

Geschiedenis

Reeds in de oudheid gebruikten Egyptenaren, Romeinen en Grieken zuring. Dat was meestal om het vette voedsel van hun feestmalen te compenseren.

In de Middeleeuwen was zurkel ook al bekend op de Britse eilanden. De zeelui van die tijd namen hem veel mee als remedie tegen scheurbuik.

In de middeleeuwen werd zuring gebruikt als medicinaal kruid, als verpakkingsmateriaal voor boter, als keukenkruid en groente. De geschiedenis van deze groente gaat dus lang terug.

Antwoord van Jeroen Meus

Zurkel wordt ook wel veldzuring genoemd en is eigenlijk een beetje een vergeten groente. Nochtans is zurkel erg smaakvol én veelzijdig in de keuken. Je kunt er net zoals spinazie puree of stoemp mee maken maar zurkel is ook lekker in soepen of sauzen. Het allerbekendste recept is misschien wel paling in ’t groen, daarin komt de lichtzure zuring perfect tot zijn recht!

Leuk om weten

Taxonomische indeling

Veldzuring
Bloeiwijze van zuring
Taxonomische indeling
Rijk	Plantea (Planten)
Stam	Embryophyta (Landplanten)
Klasse	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade	Angiospermae (Bedektzadigen)
Clade	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade	Geavanceerde tweezaadlobbigen
Orde	Caryophyllales
Familie	Polygonaceae (Duizendknoopfamilie)
Geslacht	Rumex (Zuring)
Rumex acetosa

Voedingswaarde

per 100 gram

35    Kcal
89,70 gr. water
6     gr. koolhydraten
2     gr. eiwit
0,30  gr. vet
2,90  gr. vezels
                     

Mineralen

38  mg. calcium, Ca
1,6 mg. ijzer, Fe
40  mg. fosfor, P
340 mg. kalium, K
5   mg. natrium, Na
                     

Vitamine

3,90 mg. A (Retinol)
0,09 mg. B1 (Thiamine)
0,22 mg. B2 (Riboflavine)
120  mg. C (Ascorbinezuur)
                     

In andere talen

• FRANÇAIS: Oseille, surelle, vinette
• DEUTSCH: Wiesen-Sauerampfer
• ENGLISH: Sorrel
• ITALIANO: Erba brusca
• ESPAÑOL: Acedera
• DANSK: Almindelig Syre
• POLSKI: Szczaw zwyczajny
• NORSK: Engsyre
• SVENSKA: Ängssyra

Recepten

Zurkel met zalm

Ingrediënten

• 1 bosje verse zurkel
• 3 eetlepels water
• 1 eetlepel wittewijnazijn
• 120 gr. boter
• Olijfolie
• 600 gr. zalm
• Arachideolie

Bereiding

1. Was de zurkel en snijd hem in fijne reepjes.
2. Laat het water opkoken met de azijn en roer er de boter door tot de saus bindt.
   Meng de zurkel met olijfolie, peper & zout.
3. Schik de zurkel op een bord.
   Grill de stukken zalm naargelang de grootte 8 à 10 minuten.
4. Schik de vis op het zurkelbedje.
   Giet de gebonden botersaus vervolgens over het geheel.

Aardappelsoep met zurkel

Ingrediënten

• 2 eetlepels Solo
• 2 l water
• 1 blokje Knorr groentebouillon
• 4 eetlepels Bertolli Extra vergine
• peper en zout
• 3 eetlepels Solo Delifine
• 12 blaadjes zurkel
• 2 eierdooiers
• 1 fijngehakte prei
• 4 grote aardappelen in blokjes gesneden
• 2 eetlepels gehakte peterselie
• 2 eetlepels bieslook (bieslook)

Bereiding

1. Verhit de Bertolli in een kookpot met dikke bodem.
2. Stoof de prei al roerend op een hoog vuur gedurende 2 min.
3. Voeg de aardappelen toe en stoof ze eveneens op een hoog vuur gedurende 2 min.
4. Voeg het water en het bouillonblokje erbij , breng op smaak met zout en peper.
5. Dek af en breng aan de kook.
6. Verlaag vervolgens de temperatuur met de helft en laat gedurende 20 min. sudderen.
7. Verhit ondertussen de Solo in een kleine pan en laat de zurkel slinken.
8. Zet opzij.
9. Voeg de zurkel toe als de aardappelen gaar zijn.
10. Mix de soep en zet ze terug op een laag vuurtje.
11. Klop de eierdooiers en de Solo Delifine in een kom.
12. Haal de pot van het vuur en voeg de Solo Delifine met de eierdooiers toe en roer flink.
13. Het eigeel mag niet koken.
14. Versier met de gehakte, platte peterselie en bieslook.

Tip

Hou je niet echt van de zurige smaak van zurkel, voeg dan een snufje suiker toe.

Bron : Solo-Open kitchen