Er zijn een paar soorten Ginseng Panax in de Klimopfamilie (Araliaceae). De naam Ginseng komt van het Chinese "Ren Shen" wat mens betekend, waarschijnlijk om de grote gelijkenis van de wortel met een menselijk lichaam. Ze groeien voornamelijk in het oosten van Azië en Noord-Amerika in de koelere klimaten. De wortels van de soorten uit het geslacht Ginseng worden gebruikt in de homeopathie.

Panax quinquefolium

De in Amerika meest gebruikte soort Panax quinquefolium komt van nature voor in het oosten van Noord-Amerika, is een 50 cm hoge vaste plant met bloemschermen die bestaan uit ongeveer 25 wit-groenachtige bloemen. De bladeren zijn samengesteld en bestaan uit vijf deelbladen. De vruchten zijn scharlakenrood. De wortels worden in de herfst geoogst en daarna gedroogd.

Panax ginseng

De wortel van Panax ginseng wordt Chinese/Koreaanse ginseng (koreaans: = insam) genoemd.

Reeds vroeg gebruikten de Koreanen de in het wild voorkomende ginseng als medicijn. Heden ten dage is de wilde ginseng in Korea nog steeds het meest gevraagd. Voor een hogere productie werd begonnen met de teelt, die weer leidde tot betere bewaar- en verwerkingsmethoden. Rode ginseng werd voor het eerst in de Goryeo-dynastie rond 1080 geproduceerd. In 1556 werd gedurende de Joseon-dynastie de productie gereguleerd.

De teelt vraagt veel vakkennis en geduld. Op daarvoor geschikte humusrijke grond wordt de ginseng in de schaduw geteeld. Ook de in het wild groeiende ginseng komt alleen in de schaduw in bossen voor. Na minimaal drie groeijaren kan de wortel geoogst worden, maar hoe ouder de plant des te beter de kwaliteit van de wortel. Voor wortels afkomstig van planten, die ouder dan 10 jaar zijn, worden hoge prijzen betaald.

Voor het bereiden van rode ginseng worden de wortels ingedroogd tot 86% drogestof. Tijdens het drogen worden de wortels hard en verkleuren donkerbruin. Het hoge drogestofgehalte beschermt de wortels tegen aantasting door bacteriën en schimmels, maakt het bewaren makkelijker en het transport goedkoper.

's Werelds grootste fabriek voor rode ginseng is de KGC Ginseng-Fabriek in Buyeo, provincie Chungcheongnam-do. Van ginseng worden veel verschillende producten gemaakt. Voornamelijk als poeder voor het maken van thee. Ook wordt een dik siroopachtig concentraat gemaakt, dat bitter smaakt en traditioneel met honing wordt gezoet. Ook wordt ginseng o.a. verwerkt in alcoholische sterke drank, capsules en zeep.

Ginseng beïnvloedt de bloeddruk, de stofwisseling en het immuunsysteem. De werkzame stoffen zijn de in de wortel voorkomende ginsenosiden, welke tot de triterpeen saponinen behoren. Er zijn aanwijzingen dat deze stoffen gunstige effecten op de gezondheid hebben. Zo hebben gebruikers van ginsengpreparaten een verminderd risico op kanker van de maag, longen, lever, pancreas, baarmoeder, colon en mond. De ginsenosides Rg3 en Rh2 zijn de belangrijkste anticarcinogene inhoudsstoffen die voor dit effect verantwoordelijk worden geacht.

In dierproeven waarbij muizen en ratten jarenlang grote doses ginseng kregen toegediend, werden op korte of lange termijn geen duidelijke voordelige of nadelige gevolgen hiervan vastgesteld, behalve bij de groep die 2 jaar lang de hoogste dosis van 5 gram/kilo/dag kreeg (vergelijkbaar met 350 gram per dag voor een volwassene van 70 kilo): hierbij was het gewicht wat lager maar ook de incidentie van een bepaalde goedaardige afwijking aan de melkklier wat lager. Het aantal tumoren was niet hoger of lager dan bij de controlegroep.

Dankzij de bestanddelen zoals vitamines A,B,D en E, en verschillende mineralen waaronder ijzer, magnesium, kalium en fosfor, helpt ginseng om het immuunsysteem op punt te houden.

Ginseng kan helpen om de hersenfunctie van alzheimerpatiënten te verbeteren. Dit bleek bijvoorbeeld uit een onderzoek met Koreaanse rode ginseng.