Laos Alpinia galanga is een plant uit de gemberfalilie (Zingiberaceae) en dus nauw verwant is aan de gember. Hij wordt ook wel eens Thaise gember of galanga genoemd. Het is een meerjarige plant uit de tropen. Laos is waarschijnlijk afkomstig uit Indonesië maar wordt momenteel geteeld in Indochina, Thailand, Maleisië en Indonesië.

Het kruid werd echter met zekerheid al in de twaalfde eeuw ook in Nederland gebruikt: Hildegard von Bingen gebruikte het in die tijd als medicijn tegen "hartpijn".

Niet tegenstaande deze plant in onze streken niet geteeld wordt, wil ik ze hier toch in het kort behandelen. Al was het maar omdat het kruid toch regelmatig gebruikt wordt. De robuuste wortelstok heeft een scherpe, zoete smaak en ruikt naar een mengeling van zwarte peper.

De plant groeit uit wortelstokken met groepjes van stijve stengels en overvloedig veel bladeren die wel twee meter hoog kunnen worden. De robuuste wortelstok heeft een scherpe, zoete smaak en ruikt naar zwarte peper en dennennaalden. De rode vrucht wordt gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde en heeft een smaak die vergelijkbaar zijn met kardemom.

Laos wordt voornamelijk in de Indonesische, Maleise, Cambodjaanse en Vietnamese keuken gebruikt. De wortel wordt vers in stukjes of schijfjes versneden gebruikt in Thaise soepen en kuries Hij wordt vers, gedroogd of ingemaakt gebruikt. Laos kan in recepten vervangen worden door Gember.

Laos is een niet- winterharde kruidachtige vaste plant zonder enige voedingswaarde. De wortelstokken worden wel gebruikt om gerechten en dranken op smaak te brengen Laoswortel wordt in Indonesië gezien als een pepmiddel en een afrodisiacum. Het wekt de menstruatie bij vrouwen op. Laos wordt zowel inwendig als uitwendig gebruikt bij ontstekingen.